Duduk - znany nieznany

Duduk jest jednym z najstarszych instrumentów dętych podwójnostroikowych na świecie. Pochodzi z Armenii, a jego początki sięgają czasów jeszcze przed narodzeniem Chrystusa. W ciągu wieków duduk trafiał do sąsiadujących z Armenią krajów, gdzie ulegał drobnym modyfikacjom, takim jak strój czy liczba otworów w instrumencie. Obecnie w Turcji, Gruzji, Azerbejdżanie, Persji oraz na Bałkanach spotkać można odmiany duduka znane tam pod takimi nazwami jak „mey”, „duduki” czy „balaban”.

Początkowo duduk wykonany był z kawałka kości. Później budowany był z pojedynczego, długiego kawałka trzciny z ustnikiem na jednym końcu oraz wydrążonymi otworami na całej długości instrumentu. Tak wykonany instrument miał niestety pewne niedogodności – brak możliwości strojenia, a w przypadku uszkodzenia którejkolwiek części instrumentu, cały duduk musiał być wykonany od nowa. Z tego powodu zmodyfikowano jego budowę do dwóch części – podwójny stroik („Ramish”) oraz korpus wykonany z drewna, najlepiej z drzewa  morelowego.

Mimo, iż duduk może wydawać się mało znanym instrumentem, jest bardzo popularny nie tylko w tradycyjnej muzyce armeńskiej, ale również bardzo często spotykany w muzyce filmowej, co zawdzięcza swemu ciepłemu brzmieniu oraz olbrzymim możliwościom ekspresji. A filmy w jakich można usłyszeć ten instrument to m.in. „Ostatnie kuszenie Chrystusa”, „Gladiator”, „Tytanic”.